Gdy dojdzie do wypadku, każdy powinien udzielić pierwszej pomocy. Udzielenie pierwszej pomocy nie powinno zagrażać życiu lub zdrowiu osoby ratującej
Gdy dzwonimy po ratowników, powinniśmy znać przynajmniej w przybliżeniu swoją pozycję, co się stało i liczbę rannych.
112
jest numerem alarmowym
Telefon komórkowy (lub radiostację) pilot powinien mieć podczas lotu w miejscu łatwo dostępnym, że by mógł z niego korzystać, znajdując się po wypadku w dowolnej pozycji.
Sygnałem do pilota śmigłowca że jego pomoc jest potrzebna są ręce podniesione nad głowę, lekko odchylone od osi ciała – w kształcie litery Y (yes) Sygnałem do pilota śmigłowca, że jego pomoc w tym miejscu jest niepotrzebna, jest jedna ręka nad głową i druga skierowana na dól, lekko odchylone od osi ciała – w kształcie litery N (no)
Gdy przylatuje śmigłowiec ratowniczy, osoby na Ziemi powinny stać w polu widzenia pilota.
Gdy sytuacja nie wymaga natychmiastowego transportu rannego, czekamy na przyjazd ratowników.
Podczas transportu rannego nie jest ważna jedna konkretna pozycja ciała, lecz stabilizacja tej pozycji i ostrożne ruchy. Ważna jest też stabilizacja pozycji głowy. Gdy sytuacja wymaga przeniesienia pilota paralotni po wypadku, najlepszym środkiem transportu jest jego uprząż.
Kask rannemu zdejmujemy ostrożnym ciągnięciem w kierunku długiej osi ciała, podczas stałej stabilizacji pozycji głowy i szyi.
Pierwsze badanie stanu rannego
prowadzimy w systemie A – B – C
A – udrożnienie dróg oddechowych
B – zbadanie stanu oddechu
C – zbadanie stanu krążenia krwi
Najważniejszymi punktami, które musimy zapewnić (poza potrzebną reanimacją) są:
– zatrzymanie mocnego krwawienia
– udrożnienie dróg oddechowych
– zapobiegnięcie utraty temperatury ciała