Doskonałość
jest terminem, który okreśła, na jaką odległość skrzydło doszybuje w stosunku do utraty wysokości, czy też jaki jest kąt szybowania. Pod wygłedem aerodynamiczny oznacza ona stosunek siły nośnej do opóru.
Wiatr zmienia doskonałośc paralotni wygłędem Ziemi.
Skrzydło, lecące pod wiatr, pod wzgłędem Ziemi zwolni i doskonałość zmałeje. Natomiast skrzydło, lecące z wiatrem w plecy wzgłędem Ziemi przyspieszy i doskonałość jest większa.
We wznoszeniu (prąd powietrza unoszający się do góry) doskonałość rośnie i dostaje się do iłości ujemnej, kiedy wysokość nabieramy.
W duszeniach (prądy spadające na dól) doskonałość wzgłędem Ziemi małeje.
Doskonałość 1:6 znaczy, że paralotnia z wysokości 1 km doszybuje do odłegłości 6 km. Po uleceniu na odległość 5 km pozostaje jeszcze wysokość 167 m.