C – cirrus, Cc – cirocumulus, Cs – cirostratus. Chmury zbudowane są z kryształków lodu, bowiem się znajdują na wysokościach na których temperatura jest głęboko poniżej zera.
Chmury piętra średniego
As – altostratus, Ac – altocumulus.Altostratusy zwykłe pojawiają się w pobliżu frontów atmosferycznych. Altocumulusy mogą mieć kształt soczewkowy, ostrzegając tak przed mocnym wiatrem na wysokości, ich kształt może też ostrzegać przed silnym, porywistym wiatrem na mniejszych wysokościach.
Chmury piętra niskiego
Cu – cumulusChmura budowy pionowej, która buduje się dzieki kominom termicznym. Chmury te pokazują, że termika „ruszyła”.
St – stratus,. Nisko leżąca chmura, z której może padawać mżawka. St leżący swoją podstawą na powierzchni Ziemi nazywamy mgłą. Taki stratus może powstać nad ranem z powodu nocnego ochładzania się powierzchni Ziemi i przez to oziębienia powietrza przy jej powierzchni. Ową chmurę nazywamy mgłą radiacyjną.
Chmury, sięgające więcej pięter
Ns – nimbostratusCiemna chmura deszczowa, znajdująca się zwykłe we frontach atmosferycznych.
Cb – cumulonimbusChmura burzowa, mocno rozbudowana pionowo. Powstaje ona w warunkach wyraźnej niestabilności, tzn. równowagi chwiejnej. Jej szczyt znajduje się wysoko, nawet w stratosferze, w warunkach środkowoeuropejskich nawet na wysokości około 15 km. Występujące opady są bardzo intensywne, często z gradem, lecz zwykle mają charakter przelotny.
Zachmurzenie w troposferze buduje się przez kondensację pary wodnej.
Podstawową przyczyną powstania chmur jest osiągnęcie stanu nasycenia powietrza parą wodną. Temperaturę powietrza w momencie osiągnęcia stanu kondensacji nazywamy temperaturą punktu rosy.
Jądra kondensacyjne
są niezbędne do kondensacji pary wodnej w powietrzu które osiągneło stan nasycenia. Są to drobne cząsteczki pyłu lub innego zanieczyszczenia powietrza, jak np. kurz, rozproszone w powietrzu. Najwięcej jąder kondensacyjnych znajduje się w powietrzu w okolicy dużych aglomeracji miejskich lub przemysłowych.