Front zimny 1. rodzaju
Jest on wolno postępującą masą powietrza zimnego, które wypycha powietrze cieple (tzn. też lżejsze) przed sobą ku górze. Ciepłe powietrze unoszące się do góry ochładza się, czego skutkiem jest kondensacja pary wodnej i budowa chmur oraz opady.We froncie zimnym 1. rodzaju strefa opadów znajduje się za linią frontu.
Aktywny front owego typu przynosi z sobą opady charakteru trwałego z pewną, niewysoką możliwością burz.
Studená fronta 1. druhu s sebou přináší nebezpečí skrytých oblak Cb na čele frontyukrytá v nízké vrstevnaté oblačnosti, turbulenci a námrazu.
Front zimny 2. rodzaju
Jest frontem zimnym o wysokiej prędkości postępowej. Jest ona spowodowana wyższą prędkością obwodową dalej od środka niżu barycznego lub większą energią wynikającą z większych różnic temperatur mas powietrznych.
Na czole frontu występują opady przelotne i często burze.
Burze w tym froncie charakteryzuje wysoka prędkość postępowa – 60 – 80 km/h (!) oraz rozbudowa wzdłuż linii frontu.
Niebiezpiecznymi zjawiskami frontu zimnego 2. rodzaju są owe szybko poruszające się burze, z którymi połączone są turbulencje, silny, porywisty wiatr i przelotne, lecz intensywne opady deszczu, często z gradem. Przed samą linią burz często występuje obszar mocnego, porywistego wiatru (tzw. szkwały) z mocną turbulencją nisko nad Ziemią i szerokim obszarem noszeń.
Front ciepły
We froncie ciepłym powietrze wyślizguje się po klinie zimnego (tzn. cięższego) powietrza, powodując przez to budowe typowego zachmurzenia frontu ciepłego. Przed frontem zbliża się zachmurzenie typu Ci – cirrostatus, As – altostratus i Ns – nimbostratus, w takiej kolejności.
Strefa opadów we froncie ciepłym znajduje się przed linią frontu. Opady frontu ciepłego mają charakter trwały, na samej linii frontu często budują się mgły. Chmury typu Cirrus i Cirrostratus przed frontem często powodują cień, który przeszkadza ogrzewaniu się terenu i przez to uniemożliwia budowie termiki.
Ciepła okluzja
Powstanie w przypadku, gdy powietrze za zimnym frontem jest cieplejsze od powietrza przed frontem ciepłym. Wtedy linia frontu zimnego wyślizguje się po froncie ciepłym. Zjawiska owej okluzji przypominają front ciepły, lecz zwykle są słabsze.
Zimna okluzja
Powstaje, gdy zimne powietrze postępujące za frontem zimnym jest chłodniejsze od powietrza przed frontem ciepłym. Front zimny przez to zostaje wypchnięty ku górze przez front zimny, którego linia dotyka powierzchni Ziemi. Zjawiska zimne okluzji przypominają front zimny. Ten typ okluzji jest częstszy w sezonie letnim.
Główne niebiezpieczeństwo, związane z frontem zokludowanym polega często na niespodziewanym pojawieniu się burz i szkwałów, poniewadż przez zachmurzenie frontu ciepłego nie widać ostrzegawczych znaków (chmur burzowych) frontu zimnego.