Speed system
używamy kiedy jest potrzebne zwiększyć prędkość lotu. Użycie speed systemu (za pomocą belki znajdującej się pod nogami pilota) spowoduje zmniejszenie kąta natarcia. Po odpuszczeniu speed systemu kąt natarcia znów wzrośnie i prędkość zmaleje.
Zaklapienie stabilizatorów (założenie uszu, lub klapy), zaklapienie stabilizatorów w kombinacji z speed systemem
stosujemy gdy chcemy zwiększyć opadanie, tym samym obniżyć wysokość lub przeciwdziałać niechcianemu wznoszeniu, np. pod podstawą chmury. Zaklapienie stabilizatorów powiększy opadanie skrzydła oraz zmniejszy jego tendencje do husztania przodo/tylniego lub podwinięcia krawędzi natarcia. Skrzydło po zaklapieniu „uszu” leci z prędkością postępową która niewiele się różni od prędkości podczas normalnego lotu, tzn. wylatuje z miejsca wznoszenia, przy czym leci w trybie większego opadania i szybciej wytraca wysokość.
Podwinięcie stabilizatorów wykonujemy za pomocą ściągnięcia zewnętrznych linek rzędu A. Kierunkiem lotu sterujemy przechylaniem się w uprzęży.
Jeśli potrzebne jest większe opadanie lub większa prędkość w opuszczeniu problematycznego miejsca, możemy użyć kombinacji „uszu” i speeda.
Ten manewr wykonujemy w kolejności zaklapienia stabilizatorów i dopiero lecąc na „uszach” naciskamy belkę speed systemu. Tą kolejność uzasadnia to, że speed zmniejsza kąt natarcia i tym samym powiększa podatność skrzydła na podwinięcia krawędzi natarcia, i w ten sposób zaklapianie stabilizatorów „na speedzie” mogło by spowodować większe podwinięcie niż tylko samych stabilizatorów.
B stall
Jest on korzystnym manewrem do szybkiej utraty wysokości. Lecz paralotnia w tym stanielotu spada prawie pionowo w dól, tzn. nie posiada prędkości postępowej. W wyniku tego spada cały czas w „problemowym miejscu”, to znaczy w obszarze wznoszenia. B -stall jest z tego powodu korzystnym manewrem obniżania wysokości np. w sytuacji kiedy kilku pilotów wleci do chmury. Brak prędkości postępowej podczas wykonywania B -stalla minimalizuje prawdopodobieństwo kolizji.
B- stall wykonamy przez płynne, lecz zdecydowane ściągnięcie taśm rzędu B, które powinno być wykonane symetrycznie. Wypuszczanie B- stalla powinno się wykonać także symetrycznie, przypadkowego wystrzału czaszy nie wolno hamować, że by czasza mogła przyspieszyć i odnowić lot.
Spirala
Jest ona najszybszym manewrem wytracania wysokości. Podobnie jak u B – stalla, spirala wykonywana jest w jednym miejscu i paralotnia jest podczas niej znoszona wiatrem. Spirale wykonujemy płynnym ściąganiem sterówki na jednej stronie, wraz z przechyleniem się w uprzęży w tę samą stronę. Mówiąc prościej, do spirali wchodzi się płynnym zaciąganiem zakrętu. Ze spirali wychodzimy wracając do pozycji prostej w uprzęży i płynnym odpuszczaniem sterówki, w taki sposób, by nadmiar energii zużyć podczas wykonywania zakrętu. Kiedy paralotnia ma tendencje do zostawania w spirali, pomożemy jej w wyjściu lekkim i krótkim przyhamowaniem sterówki z odwrotnej (zewnętrznej) strony.
Spirala jest stabilnym trybem lotu, podczas którego nie dochodzi do oderwania strugi.