Kiedy pilot popełni błąd w trakcie podejścia do lądowania i okaże się, że znajduje się za wysoko, lecz do wykonania zakrętu o 360º już nie ma wysokości lub z innych powodów nie może go wykonać (silny wiatr, przeszkody w okolicy itd.), to użyje do skrócenia lądowania „ósemki” lub „eski” wykonywanych pod wiatr.
Lądowanie na drzewa
Pilot powinien mieć w trakcie lotu w każdej chwili wybrane miejsce, do którego jest wstanie poszybować i gdzie może bezpiecznie wylądować.
Kiedy pilot przez swoją nieuwagę lub z powodu zmiany warunków atmosferycznych (np. nasilający się wiatr) nie może już dolecieć do miejsca bezpiecznego lądowania, powinien wylądować jak najbezpieczniej.
Z tego powodu wybiera drzewa, najlepiej las.
Po wylądowaniu na drzewie pilot powinien najpierw dać o sobie znać i wezwać pomoc. W żadnym przypadku nie próbuje schodzić z drzew bez wcześniejszego poinformowania innych osób o swojej sytuacji i pozycji! Pilot powinien mieć w trakcie lotu telefon komórkowy lub radiostację w miejscu dostępnym, że by mógł w dowolnej chwili wyzwać pomoc.
Lądowanie do wody
Lądowanie do wody powinno się wykonywać z wiatrem w plecy i z rozpiętymi sprzążkami uprzęży, aby skrzydło odskoczyło od pilota jak najdalej. Kiedy pilot woduje w uprzęży, grozi mu zaplątanie się do linek. Również protektor ma tendencje do wypływania zaciskając głowę pilota pod wodę.
Podczas ćwiczenia niebezpiecznych stanów lotu nad wodą (kurs bezpieczeństwa) pilot powinien być wyposażony w kamizelkę ratunkową i nóż do odcięcia linek lub taśm.
W przypadku jakiegokolwiek lądowania przymusowego za wszelką cenę unikamy lądowania na drutach elektrycznych!!!
Drutów elektrycznych na tle Ziemi z powietrza praktycznie nie widać, dlatego pilot powinien pilnować słupów linii elektrycznych.