Novinky

Paralotnie sterujemy za pomocą sterówek, które się znajdują na tylniej stronie taśm. Ich sciąganiem zmieniamy aerodynamicne właściwości paralotni (opór i siłę nośną). Do przyspieszenia paralotni używamy speed system, który sciąganiem przednich taśm zmniejsza kąt natarcia skrzydła. Od taśm idące linki prowadzą w uprzęży przez bloczki do bełki, którą pilot zaciska nogami. Lot w warunkoch turbulentnych [...]

Wydłużenie skrzydła Poadaje stosunek między rozpięciem skrzydła i cięciwą profilu. Wartość wydłużenia jest stosunkiem rozpięcia skrzydła w kwadratu i jego powierzchnią. Wydłużenie = (BxB)/A Np. wydłużenie paralotni o rozpięciu 10 m i powierzchni 25m2 jest 4 (10x10 : 25)

Biegunowa prędkości jest wykresem stosunku prędkości postępowej do predkości opadania. Pokazuje ona, pod jakim kątem szybuje paralotnia i jakie są jej prędkości postępowe i opadania w różnych reżymach lotu. W reżymu najlepszej doskonałości jest możliwe lecieć tylko przy jednym konkretnym kącie natarcia. Za pomocą biegunowej prędkości da się ocenić reżym maksymalnej doskonałości w różnych reżymach [...]

Doskonałość jest terminem, który okreśła, na jaką odległość skrzydło doszybuje w stosunku do utraty wysokości, czy też jaki jest kąt szybowania. Pod wygłedem aerodynamiczny oznacza ona stosunek siły nośnej do opóru. Wiatr zmienia doskonałośc paralotni wygłędem Ziemi. Skrzydło, lecące pod wiatr, pod wzgłędem Ziemi zwolni i doskonałość zmałeje. Natomiast skrzydło, lecące z wiatrem w plecy [...]

Sciągnięcie sterówki na jednej stronie skrzydła spowoduje wzrost współczynników siły nośnej i opóru na tej samej stronie. Powiększony opór przyhamuje ową strone, co spowoduje zakręcanie skrzydła. Dalej leci strona skrzydła na wewnętrznej stronie zakrętu na wyższym kącie natarcia, tzn. z wyzszymi współczynnikami, lecz mniejsza predkoscią, natomiast zewnętrzna strona skrzydła leci większą predkością, lecz z mniejszymi [...]

Opór kształtu Każda bryla opływana powietrzem powoduje opór aerodynamiczny. Bryle różnego kształtu powodują różną wartość opóru. Opór tarciem Powstaje on tarciem prądu powietrza o powierzchnie bryli. Gruba powierzchnia bryli powoduje turbulentną warstwę przyścienną, która powiększa opór kształtu, lecz zmniejsza opór powodowany tarciem. Opór interferencyjny Powstaje on w miejscach, w których wzajemnie oddziałują na siebie opływy [...]

Zarysowane ślady poruszających się cząsteczek powietrza nazywamy strugami. Według ksztaltu strug możemy prąd powietrza podzielić na laminarny lub turbulentny. Prąd laminarny jest prądem stosunkowo spokojnym, molekuly powietrza poruszają się po torach prawie równoleglych, tzn. strugi nie mieszają się. Prąd turbulentny jest niespokojny o charakterze wirowym, strugi mieszają się między sobą. Oderwanie strugi Prąd powietrza na [...]

Cięciwa profilu Linie łączącą środek krawędzi natarcia z krawędzią spływu nazywamy Cięciwą profilu. Linia szkieletowa profilu jest linią łącząca środki kól, wpisanych do profilu. Odchyłke linii szkieletowej od cięciwy profilu nazywamy strzałką ugięcia.

Opływ powietrza na profilu lotniczym powoduje powstawanie wypadkowej siły aerodynamicznej, którą możemy rozłożyć na opór i siłę nośną. Podczas szybowania owa wypadkowa siła aerodynamiczna wyrównuje się z siłą grawitacji, tzn. jest o tej samej iłości, lecz orientacji odwrotnej. Znaczy, że siła nośna, opór i siła grawitacji równowazą. Punktem przylożenia siły grawitacji jest środek ciężaru samolotu. [...]