Opływ powietrza na profilu lotniczym powoduje powstawanie wypadkowej siły aerodynamicznej, którą możemy rozłożyć na opór i siłę nośną.
Podczas szybowania owa wypadkowa siła aerodynamiczna wyrównuje się z siłą grawitacji, tzn. jest o tej samej iłości, lecz orientacji odwrotnej. Znaczy, że siła nośna, opór i siła grawitacji równowazą.
Punktem przylożenia siły grawitacji jest środek ciężaru samolotu.
Siła nośna powstaje opływem profilu lotniczego i kierunek jego działania jest prostopadły do kierunku opóru aerodynamicznego (który działa przeciwnie do kierunku opływu). Współczynnik siły nośnej załeży głównie od strzałki ugięcia profilu. Siła nosna jest najmocniejsza w miejscu najgrubszego i najdłuższego profilu, tzn. w okolicy środku skrzydła. Większość siły nośnej (ok. 3/4) zrealizowana jest przez podciśnienie na górnej stronie profilu, mniejsza część (ok. 1/4) przez nadciśnienie pod profilem.
Wówczas zakrętu wpływem siły odśrodkowej rośnie obciążenie paralotni, Z tego powodu paralotnia w zakrętu opada szybszej niż w prostym locie.