La Muela, Andaluzja

Do baru w La Muela chodziliśmy pieszo. Był to też jedyny bar w wiosce, a jako że mieli dobrą whisky za jedno Euro i nie było turystów…

Południowy Wietnam – Ekspedycja El Speedo (styczeń 2018)

Latanie i podróżowanie zawsze idzie w parze – to jest oczywiste. I dlatego w El Speedo regularnie przygotowujemy Ekspedycje podróżniczo-paralotniowe po całym świecie. A ten kto z nami był dobrze wie, że nie chodzi o obwoźną wycieczkę po różnych ciekawych miejscach. Są to wyjazdy, na których latamy w znanych miejscach ale także odkrywamy całkiem nowe […]

SHIVLING Indie – 2013

W ramach projektu FLY7000 przygotowaliśmy w tym roku biwakową wyprawę w indyjską część południowych Himalajów.

Obszar Himlchal Pradesh w południowych Himalajach trochę już znamy, z Durem w 2002 roku, lataliśmy tam pięknych i intensywnych 10 dni i atmosfera była fantastyczna.

Z Rakaposhi do K2 – Pakistan 2011

W tym roku przygotowaliśmy niezwykle ciekawą, ale również nieprzewidywalną trasę w północnym Pakistanie – lot biwakowy z Nanga Parbat na K2. Brzmi dziko, i taki także był. Odwlekaliśmy ten projekt przez okres 2 lat ze względów bezpieczeństwa, ale wciąż wierzyliśmy, że pewnego dnia w końcu będzie spokojnie, a my zatracimy się latając wokół najwyższych szczytów świata.
Początek:
Nanga Parbat – Południowa strona Rupal Face, północny Pakistan

Przewidywany tor lotu:

Od Nanga Parbat będziemy kontynuować lot przez Deosai Plateau do Skardu Valley, gdzie zbiegają się rzeki Indus i Shigar. Następnie chcielibyśmy przelecieć na drugą stronę doliny Braldu i małego miasteczka Askole w kierunku Baltoro, gdzie powinniśmy lecieć wzdłuż Maszerbrum. Plan na zakończenie jest, aby dostać się w zasięgu Broad Peak i K2. Ta trasa z ponad 2 punktami zwrotnymi ma około 260 km, ale w którą drogą szczyty nam pozwolą polecieć? To wiedzą tylko gwiazdy.
Piloci:
Juraj Kleja
Dalibor Carbol
Z jakim wynikiem?
Lecieliśmy 450 km całkowicie w ciągu 4 dni, w pakistańskich Himalajach, z których lotem biwakowym pokonaliśmy 285 km długości trasy od Doliny Hunza powyżej K2 Base Camp i z powrotem do wsi Askole. Podczas lotu pokonaliśmy wysokość 7000 m bez aparatów tlenowych, a także pobiliśmy nieoficjalny rekord wysokości Czech i Słowacji. W dniu 8 czerwca 2011 roku o godzinie 4 po południu czasu lokalnego dotarliśmy do K2 Base Camp. Udało się nam ukończyć tą bardzo wymagającą trasę w 2 dni – nieco ponad 11 godzin lotu sumarycznie.

Po paru dniach odpoczynku w końcu wyruszyliśmy do pierwotnie planowanego startowiska w rejonie Nanga Parbat i przelecieliśmy kolejne 90 km w tych pięknych i dzikich górach do miasta Skardu – w 3 i pół godziny.

Argentyna 2007

Argentyna i jej zawsze wietrzne Andes – To było wyzwanie, którego z taką niecierpliwością oczekiwaliśmy. Wybraliśmy podejście z północy na południe, zaczynając w małym mieście Salta stopniowo zmagając się ze wszystkimi środkami transportu do Mendozy i kawałek dalej.

Podczas wyprawy nie mieliśmy wielkich ambicji co do długości lotu. Nie chcieliśmy się spieszyć raczej cieszyć się atmosferą lotu biwakowego i zadowalać nasze kubki smakowe dobrej jakości posiłkami i napojami. Ale to nie oznacza, że przyjechaliśmy tutaj, aby się obijać.
Pierwszego dnia lotu, udało nam się dostać się do wyższych gór niestety sufit na wysokości około 4000 m nie pozwalił nam przeskoczyć wyższych partii szczytów. W dniach bezlotowych poza dniami gdy siedzieliśmy w pokoju z powodu ulewnego deszczu, także maszerowaliśmy we mgle i ześlizgiwaliśmy przez błoto w przepełnione wodą koryta strumieni górskich. Wtedy szliśmy zygzakiem doliną, próbując wysychnąć, co nie pozwalało nam wzbić się wystarczająco wysoko, aby przeskoczyć na 5000 m wysokości góry i grzbiety. Kiedy potrzebowaliśmy łapaliśmy autobus, kiedy mogliśmy latać, polecieliśmy.

Ta wyprawa dała nam wiele ciekawych doświadczeń z wietrznego Andes. I chcielibyśmy wrócić tam jedego dnia na pewno.
Piloci:
Juraj Kleja
Dalibor Carbol
Paralotnie:
Envy (od MAC PARATECHNOLOGY)
Start:
Salta, Northern Argentina

U podnóża Thian Shana – Kirgistan 2006

W tym roku chcieliśmy kontynuować naszą ostatnią trasę i latać w pobliżu jeziora Yssyk Kull w północnym Kirgistanie, w górach Tian Shan. W zespole złożonym z Karela Vrbenský, Juraja Kleja i Dalibora Carbol musieliśmy dać radę w trudnych warunkach powodowanych przez klimat wietrznych gór zawsze otoczonych burzą na południowym i północnym wybrzeżu Issyk Kull.
W takim zawodniczym składzie mieliśmy naprawdę wysokie ambicje. Chcieliśmy polecieć nad Tian Shan jak najbliżej Chan Tengri. Ale nie wiedzieliśmy, jak zaskakująco trudne zadanie sobie zaplanowaliśmy. Latanie na południowej stronie Yssyk Kull było zupełnie dzikie, ale daliśmy z siebie wszystko. Północny brzeg był równo zapełniony popołudniowymi burzami. Po pokonaniu komplikacji związanych z przelotem płaskowyżu ruszyliśmy na północny brzeg, gdzie staraliśmy się przecisnąć obok burz jak najdalej aż do końca jeziora, gdzie po raz kolejny polecieliśmy w jego południową stronę i dalej lecieli w kierunku Khan Tengri. Aż do tej góry w końcu nie dolecieliśmy. Warunki w których przyszło nam wykonać ten 11 godzinny przelot często nie miały z bezpieczeństwem dużo wspólnego. Nadal się zastanawiam jak udało nam się wrócić do domu bezpiecznie. Termin naszego powrotu do domu się nieubłaganie zbliżał, więc wspólnie zadecydowaliśmy o ukończeniu naszego przelotu.
piloci:
Juraj Kleja
Karel Vrbenský
Dalibor Carbol

Paralotnie:
Ares (SKY PARAGLIDERS)

Początek:
południowo-zachodnia części Yssyk-Kullu, północny Kirgistan

Czas trwania lotu:
11 dni